چهره‌ها و گفتگوها این هفته میزبان بانوئی است که خود را «زنی معمولی» می‌داند، اما نُماد مقاومت و مبارزه برای کسب حقوق و آزادی زنان در کشور خویش، ایران است.
او که بگفتۀ خود هرگز، یا در ابتدا، با سیاست سر و کاری نداشته با پیوستن به «جنبش چهارشنبه سفید علیه حجاب اجباری» و سپس «جنبش دختران خیابان انقلاب» قایق زندگی خویش را به دریای پُر خروشی انداخته است که بی‌شک و شاید بی‌آنکه بخواهد هر پاروی او ضربه بر موج سیاست می‌زند.میهمان این هفتۀ چهره‌ها و گفتگوها بارها در خیابان‌ها و میدان‌های تهران روسری سفید خود را بر سر چوبی بلند کرده تا اینگونه فریاد و خواست خود و همسانان خویش را به گوش همگان برساند و خواستار آزادی انتخاب پوشش برای خود و برای آنان باشد.
او برای نخستین بار در دوم اسفند ١٣٩۶ هنگام اعتراض به حجاب اجباری در قیطریۀ تهران بازداشت شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت، در بازداشتگاه دست به اعتصاب غذا زد و پس از یک هفته با سپردن یکصد میلیون تومان وثیقه آزاد گردید. او هفده روز بعد به بازداشتگاه فرا‌خوانده شد و این بار نیز تحت آزار و شکنجۀ روحی قرار گرفت. او برای سومین بار هنگامی که به امید «تغییر روحیه» همراه فرزند ٩ ساله و یکی از دوستان خود برای چند روزی به کاشان رفته بود، در باغ فین دستگیر گردید. شاپرک شجری‌زاده، هنگامی که وکیل مدافع وی، نسرین ستوده، از سوی دستگاه قضائی جمهوری اسلامی بازداشت شده بود، به ٢ سال حبس تعزیری و ١٨ سال حبس تعلیقی محکوم شد. او چند هفته پس از آزاد شدن از بازداشت، ایران را ترک کرد و مبارزۀ خود برای کسب حقوق انسانی و آزادی‌های شخصی و مدنیِ زنان در ایران را با سکونت در کانادا پی گرفت.
شاپرک شجری‌زاده با انتشار کتابی به زبان فرانسه، یادآور مبارزۀ خود و همگنان خویش در این زمینه شده است. این کتاب با عنوان «آزادی جرم نیست» این روزها از سوی انتشارات «پلون» در پاریس به چاپ رسیده و او را برای ارائۀ آن به پایتخت فرانسه کشانده است.
شاپرک شجری‌زاده می‌گوید «آزادی برای من اینست که بتوانم آزادانه حق خود را طلب کنم و برای بیان این خواست مجازات نشوم». او تاکید می‌کند که در ایران رژیم جمهوری اسلامی «راه باریکی» برای زندگی پیش پای افراد گذاشته و هر گاه فردی خواستار فرارفتن از آن و مطالبۀ «حقوق» خویش باشد، با مجازات روبرو می‌شود.
دریافت رایگان خبرنامه
با خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید
شاپرک شجری‌زاده در این گفتگو به چگونگی گام گذاشتن در راه مبارزه برای کسب حقوق زنان بویژه بدست آوردن حق گزینش آزادانۀ پوشش برای آنان می‌پردازد و به برخوردها و بازداشت‌ها و مجازات‌هائی که در این راه در کمین نشسته‌اند اشاره دارد.
او می‌گوید «سبب ناکامی در کسب حقوق زنان، خودداری زنان عادی از همراهی با کنشگران است» و تاکید می‌کند که وی با آگاهی به این واقعیت «به عنوان یک زن عادی» در این مسیر گام نهاده است. او تاکید می‌کند که تنها راه کسب این حقوق همبستگی و خواست همگانی است. بگفتۀ او «هر کس باید صدای خود باشد و نه اینکه در گوشه‌ای بنشیند تا دیگران صدای او شوند».
شاپرک شجری‌زاده تاکید می‌کند که «کسب آزادی پوشش برای زنان، برخلاف تصور بسیاری، مهمترین حق و نخستین گام در راه کسب دیگر حقوق و آزادی‌هاست».
او می گوید با اینکه خود اینک در کشوری آزاد زندگی می‌کند، «یاد زنان زندانی در ایران» و آگاهی به «محرومیت زنان ایران از حقوق خود»، او را از لذت برخورداری از مواهب آزادی در کشوری آزاد باز داشته است، زیرا که در اینسوی جهان با یاد آنان روزگار می‌گذراند.
