حکم اعدام مرجان داوری توسط دیوان عالی کشور نقض شد

هرانا

حکم اعدام مرجان داوری محقق و مترجم ۵۰ ساله زندان زنان شهرری که در اوایل بهمن ماه سال گذشته به اتهام فساد فی الارض به اعدام محکوم شده بود توسط شعبه ۴۷ دیوان عالی کشور نقض شد. یکی از اتهامات خانم داوری عضویت در جنبش نوپدید عرفانی “اکنکار” است. گفته میشود حکم اعدام “کریم زرگر” دیگر متهم این پرونده به تایید مراجع قضایی رسیده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم اعدام مرجان داوری در شعبه ۴۷ دیوان عالی کشور نقض شد.

آقای عرفانیان درباره آخرین وضعیت موکل خود، به گزارشگر هرانا گفت: “حکم اعدام خانم داوری مهرماه سال جاری در شعبه ۴۷ دیوان عالی نقض شده است ولی چون رای صادره هنوز به دست ما نرسیده از دلایل نقض اطلاعی نداریم”.

این وکیل دادگستری البته خاطرنشان کرد: “ما با دیوان عالی کشور جلسه ای نداشتیم و تنها لایحه یک گزارشات را پیگیری کردیم و با مستشاران صحبت کرده بودیم، آنها پذیرفتند که بحث های حقوقی ایراد داشته است، به همین دلیل حکم موکلم در دادگاه نقض شده است”.

این وکیل دادگستری در ادامه توضیحاتش افزود “این حکم باید در شعبه اول دادگاه انقلاب مجددا مورد بررسی قرار بگیرد، من هفته گذشته با مراجعه به دادگاه انقلاب پیگیر این موضوع شدم و بنا بر تصورم تا ماه آینده شعبه جدید مشخص خواهد شد”.

وکیل خانم داوری درباره موکلش به گزارشگر هرانا توضیح داد: “متاسفانه خانم داوری هم اکنون در زندان شهر ری (قرچک) گذران حبس میکند و از کسالت رنج می‌برد، من شخصا پیگیر وضعیت ایشان شدم و با دادستانی هم درمیان گذاشتم و ایشان هم مساعدت هایی نسیت به وضعیت وی کردند، اما در زندان شهر ری امکانات کافی و بهداری مناسبی جهت رسیدگی به زندانیان وجود ندارد”.

این وکیل دادگستری در توضیح بیماریهای موکلش به هرانا گفت: “خانم داوری مشکلات کیلوی، درد پا و کمر درد دارند. درخواست انتقال ایشان به زندان اوین را بدلیل بیماری و وضعیت نامناسب جسمی به مسئولان تحویل و گفتگو های لازم را در این خصوص انجام دادیم، ولی تا این لحظه این زندانی منتقل نشده است”.

آقای عرفانیان گفت: “شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب پس از برگزاری چندین جلسه دادگاه ۴ ساعته، با وجود اینکه مشخص شد  خانم داوری به آن صورت درگیر مسئله نبودند و از لحاظ حقوقی ایراداتی وجود دارد ولی خوب متاسفانه رای اعدام صادر کرد”.

از مهم ترین اتهامی  که به خانم داوری وارد شده  اتهام افساد فی الارض بر اساس ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی بوده است.

همچنین وکیل خانم داوری درباره اتهام افساد فی الارض به گزارشگر هرانا توضیح داد: “پرونده از این قرار بود که موسسه ای بود به نام راه معرفت تشکیل شده بود، البته ایشان دخالت زیادی در این موسسه نداشتند و بیشتر به عنوان مترجم و مشاور همکاری داشتند، شخص و اشخاص دیگری مسئول این موسسه بودند که ما به طور مفصل، در مورد این مسئله در پرونده توضیح دادیم که حدود ۸ هزار صحفه در پرونده بود. و خانم داوری نقش اصلی را نداشتند و غیر از این، بحث اتهام افساد فس الارض تعریف خاصی دارد در قانون که از نظر ما وکلا این اتهام شامل ایشان نمی‌شد”.

آقای عرفانیان در رابطه با مسئولانی که موسسه را ایجاد کردند گفتند: “آقای کریم زرگر نامی مسئول موسسه بودند که ایشان هم محکوم به اعدام شدند و ظاهرا حکم اعدام وی ظاهرا تایید شده است”.

مرجان داوری (۴ اردیبهشت ماه ۱۳۴۵ – تهران) تحصیلات ابتدایی را در انگلستان و در بازگشت به ایران، در مدرسه بین المللی تیزهوشان پارتیان به اتمام رساند. در سیزده سالگی موفق به اخذ دیپلم ترجمه زبان انگلیسی شد. تحصیلات دانشگاهی را با رتبه دو رقمی وارد دانشگاه هنر الزهرا در رشته گرافیک و نقاشی و همچنین تحقیق و ترجمه در زمینه علوم باطنی و هستی شناسی مشرق و مغرب زمین ادامه داد.

وی که فارغ التحصیل رشته گرافیک دانشکده هنر- دانشگاه الزهرا تهران، مترجم کتب علوم باطنی و الهی و اشراقیون و یکی از محققان موسسه مطالعات و تحقیقات متافیزیک راه معرفت است در مهرماه ۱۳۹۴با تعطیلی و بازداشت مسئولان موسسه راه معرفت، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اتهام افساد فی الارض، رابطه نامشروع، اجتماع و تبانی علیه نظام، عضویت در فرقه عرفانی اکنکار، به همراه کریم زرگر، دیگر متهم پرونده از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اعدام محکوم شد.

مرجان داوری درسال ۱۳۸۹ اقدام به ترجمه آثار نویسندگان مکاتب فکری اشراقیون در سرتاسر جهان، گردآوری و تدوین مجموعه ای در این زمینه نمود. از جمله آثار ترجمه شده توسط وی می توان به «پنجه زمان اثر پال توئیچل، جوینده اثر فیل موریمیتسو، تمرینات معنوی اک اثر هارولد کلمپ» اشاره کرد.

اکنکار (به انگلیسی: eckankar) جنبش معنوی جدیدی است که در سال ۱۹۶۵ میلادی در ایالات متحده آمریکا بنیان گذاشته شد. این جنبش ادعا می کند که ممارست کنندگان را با ممارست معنوی به تجربه آنچه پیروانش “نور و صوت الهی” می‌نامند، قادر می‌سازد.