داستان وداع باشگاه های فوتبال بانوان از لیگ ایران، تکراری، کسالت بار و عذاب آور شده است. تقویم سال های اخیر را که ورق بزنیم، نمی توان یک خاطره تلخ از نابودی باشگاه های فوتبالی که دختران در آن بازی می کردند را ندید. داستان «ملوان» را به یاد داریم؛ «مسعود رضاییان»، مدیرعامل این باشگاه مردادماه سال 95 خبر از انحلال تیم نایب قهرمان فوتبال بانوان ایران داد. او ملوان را منحل اعلام کرد و بعد مدعی شد که دلایل انحلال باشگاه ملوان، در جامعه اسلامی قابل بیان نیست!
انگ و ننگ بزرگی بود. رضاییان البته در نهایت مجبور شد عذرخواهی کند و گفت که از حرفهایش برداشت نادرستی شده است. ولی تغییری در تصمیم او به وجود نیامد. در شهر انزلی پیش از آن هم حرف از تصمیمی می زدند که از پاییز سال 94 گرفته شده بود اما اجرایش تا تابستان سال بعد به تعویق افتاد.
سال قبل، لیگ بانوان ایران با 12 تیم آغاز شد اما با هشت تیم به کارش پایان داد. «دادگر جیرفت» و «ماهان تندیس» در همان ابتدای کار کنار کشیدند. لیگ خود به خود با 10 تیم استارت زد اما هیات فوتبال اردبیل هم به دلیل مشکلات مالی، در هفته دوم انصراف داد. فدراسیون فوتبال بلافاصله «قشقایی شیراز» را جانشین کرد.
در هفته ششم، «استقلال» تهران از لیگ انصراف داد. داستان انصراف استقلال از لیگ برتر فوتبال بانوان، طنزی تلخ بود؛ بازیکنان به مربی تیم معترض شدند، باشگاه کلاً تیم بانوان را منحل کرد.
دو هفته بعد، «آرسن» تهران از ادامه بازی‌های لیگ انصراف داد. مدیرانش هیچ دلیل مستدلی برای کنار گذاشتن دختران خود از فوتبال ارایه نکردند، فقط گفتند دیگر حاضر به ادامه کار نیستیم. داستان فقط انحلال و اتهام که نیست؛ ماجرای دختران فوتبالیست، بی پولی و قراردادهای مالی بی ارزش هم هست. سال 95 تصاویری منتشر شد از حمل دختران مصدوم فوتبالیست با گاری. بعد فدراسیون فوتبال بیانیه داد و آن را شوخی دختران با هم نامید. اما کمی که گذشت، تصاویری منتشر شدند از تعویض بازیکنان با مقواهایی دست نویس.
وسط این همه مصیبت، وقتی خبر رسید که جمعی از دختران ایران برای ادامه فوتبال به لیگ عراق رفته اند، حیرت نکردیم. سال قبل، تیم فوتبال دختران «آینده‌سازان» با پیروزی مقابل قشقایی شیراز، به مقام قهرمانی رسید. «سمیه شهبازی»، سرمربی این تیم در آن زمان به «ایسنا» فقط یک جمله گفت: «امیدوارم باز هم سال بعد این تیم، چه با من و چه بدون حضور من به حیاتش ادامه دهد.»
این اتفاق اسفندماه افتاد اما کلام سرمربی تیم به اتفاقاتی برمی گشت که از دی ماه همان سال 95 آغاز شده بود. «سعید موحدی»، مدیرعامل این باشگاه ۲۷ دی‌ماه 95 در نامه‌ای به فدراسیون فوتبال، اعلام کرده بود که دیگر قادر به ادامه تیمداری نیست.
مدیرعامل باشگاه آینده‌سازان می‌خواست تیمش را پیش از پایان لیگ از مسابقات حذف کند اما اصرار بازیکنان و کادر فنی تیم، او را تا پایان فصل منصرف کرد. همان زمان به نظر می رسید که دیگر قصد تیمداری به عنوان یک باشگاه خصوصی در فوتبال بانوان را نداشته باشد.
مدیرعامل آینده سازان دی ماه به «تسنیم» گفته بود: «همین‌الان حداقل ۳۰۰ میلیون تومان بدهی داریم، هیچ مبلغی به بازیکنان پرداخت نکرده ایم و حتی پول نداریم برای رفتن به شهرهای دیگر اتوبوس کرایه کنیم. حتی در تهیه غذا و محل اقامت برای تیم هم مانده‌ایم.»
درست یک روز بعد از قهرمانی این تیم در لیگ بانوان، زمزمه هایی در مورد انحلال باشگاه قهرمان آغاز شد. حالا سمیه شهبازی، سرمربی تیم به ایسنا گفته است: «هنوز روی هوا هستیم؛ میان ماندن و انحلال. وضعیت قراردادهای فصل گذشته بازیکنان هنوز مشخص نیست و نمی‌دانیم چه خواهد شد.»
بنا به ادعای مدیرعامل باشگاه، اسپانسر باشگاه در حدی ناچیز به این تیم کمک کرده است. میزان کمک آن قدر اندک بوده که سعید موحدی حاضر نیست مبلغ پرداختی اسپانسر تیم خود را اعلام کند چون تصور می کند بازگو کردن این مبلغ، نه تنها باعث افت قیمت می شود که حتی توهین به شأن یک باشگاه و بازیکنان تیم قهرمان لیگ بانوان است.
سال گذشته، «مهدی تاج»، رییس فدراسیون فوتبال ایران وعده هایی بزرگ در مورد فوتبال بانوان داد. او اعلام کرد که براساس تصویب هیات رییسه فدراسیون فوتبال، دو درصد از قرارداد بازیکنان تیم‌های لیگ برتر آقایان به فوتبال بانوان اختصاص می یابد. این مبلغ را فدراسیون فوتبال باید به باشگاه ها باز می گرداند که خرج تیم های بانوان شود اما خود فدراسیون به وعده اش عمل نکرد.
مهدی تاج در مراسم قرعه کشی لیگ بانوان دوباره بر این مساله تاکید کرد و به خبرنگاران گفت: «مصوب شد که همه باشگاه های فوتبال، یک تیم بانوان در فوتسال یا فوتبال بدهند و ما نیز به جای پنج درصدی که می خواهیم از محل قرارداد بازیکنان آن ها بگیریم، سه درصد دریافت می کنیم. هر باشگاهی باید ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان را به بخش بانوان اختصاص دهد.»
فدراسیون فوتبال تنها موردی که برای دختران اجرا و عملی کرد، تغییر ساعت بازی ها بود. دخترها باید ساعت 9 صبح مسابقه می دادند. این یعنی ساعت پنج صبح بیدار شوند و ساعت هفت در ورزشگاه باشند. وعده های مالی فدراسیون فوتبال، ابتدا «سپاهان» و «ذوب آهن» را به حضور در لیگ بانوان ترغیب کرد اما هر دو باشگاه خیلی زود کنار کشیدند و میلی برای حضور خود نشان ندادند. دلیل آن واضح است؛ قوانین به خوبی اجرا نمی شوند، وعده ها عملی نشدند، اسپانسرها برای لیگی که حتی از طریق دوربین های تلویزیونی ضبط هم نمی شوند، هزینه نمی کنند و حتی گاهی بازیکنان و مربیان مورد اتهامات و سوءظن های جنسیتی قرار می گیرند.
همان تیم قهرمان هم حالا می خواهد کنار بکشد. سرمربی تیم به ایسنا گفته است: «بازیکنان تیم ما به خاطر تعصب وعلاقه ای که روی تیم داشتند و از سال اول در آن عضویت داشتند، هنوز به ماندن تیم در لیگ برتر امیدوار هستند. اما آن ها هم جوان هستند و جویای نام و دوست دارند منبع درآمدی برای خود داشته باشند.»
مدیرعامل آینده سازان امیدوار است که سپاهان یا ذوب آهن برای خرید امتیاز باشگاهش پا پیش بگذارند. گفته است دیگر توان تامین هزینه 400 تا 600 میلیون تومانی برای اداره تیم خود را ندارد و اسپانسرها هم عقب کشیده اند.
