كنوانسيون مربوط به رضايت در ازدواج، حداقل سن براي ازدواج و ثبت ازدواج‌ها
كه براساس قطعنامه (هفدهم) A 1763 مورخ ۷ نوامبر ۱۹۶۲ مجمع عمومي براي امضا و تاييد گشوده شده است
اين كنوانسيون از ۹ دسامبر ۱۹۶۴ براساس ماده ۶ به اجرا درآمده است.
دولت‌هاي طرف قرارداد،
با تمايل، براي ترويج و حمايت از احترام همگاني براي حقوق بشر و آزادي‌هاي بنيادي و رعايت اين حقوق و آزادي‌ها براي همه انسان‌ها، براساس منشور ملل متحد بدون تمايز از حيث نژاد، جنسيت، زبان يا دين،
با يادآوري اين‌كه ماده ۱۶ اعلاميه جهاني حقوق بشر تصريح مي‌كند كه:
۱ـ مردان و زنان در سن قانوني، بدون هيچ محدوديتي از نظر نژاد، مليت يا دين، حق دارند ازدواج كنند و خانواده تشكيل دهند. مردان و زنان داراي حقوق برابر براي ازدواج، در طول ازدواج و در فسخ آن هستند.
۲ـ ازدواج بايد فقط با رضايت كامل و آزادانه زوجي كه قصد ازدواج دارند، ثبت شود، با يادآوري مجدد اين‌كه مجمع عمومي سازمان ملل متحد در قطعنامه (نهم) ۸۴۳ مورخ ۱۹۵۴ اعلام كرد بعضي رسوم، قوانين و روش‌هاي باستاني مربوط به ازدواج و خانواده با اصول تعيين شده در منشور ملل متحد و اعلاميه جهاني حقوق بشر مغايرت دارند،
با يادآوري اين امر‌كه كليه كشورها، ازجمله آنهايي كه مسئوليت اداره سرزمين‌هاي غيرحاكم بر خود و تحت قيمومت را تا دستيابي آنها به استقلال بر عهده دارند يا بر عهده مي‌گيرند، بايد تمامي اقدامات مناسب را، با نظري به لغو چنين رسوم، قوانين و روش‌هاي باستاني، با تضمين، ازجمله، آزادي كامل در انتخاب همسر، حذف كامل ازدواج‌هاي كودكان و نامزدكردن دختران جوان پيش از سن بلوغ، تعيين مجازات‌هاي مناسب، هر جا لازم باشد، و تعيين دفتري دولتي يا دفتري ديگر كه همه ازدواج‌ها در آن ثبت شود، به عمل آورند، بدين وسيله با اجراي مفاد پيش‌بيني شده در زير موافقت مي‌كنند:
ماده ۱
۱ـ هيچ ازدواجي نبايد بدون رضايت كامل و آزادانه دو طرف قانونا به ثبت برسد، چنين رضايتي پس از اطلاع‌رساني مقتضي و در حضور مقام صالح براي اجراي مراسم ازدواج و شهود، به گونه‌اي كه به وسيله قانون تجويز شده، بايد شخصا به وسيله دو طرف ابراز شود.
۲ـ بدون توجه به هر نكته‌اي در پاراگراف يك فوق، براي يكي از طرفين نبايد ضروري باشد هنگامي كه مقام صالح راضي است كه شرايط استثنايي است و اين‌كه آن طرف، در مقابل يك مقام صالح و به روشي كه ممكن است به وسيله قانون تجويز شده باشد، ابراز رضايت كرده و رضايتش را پس نگرفته، حاضر باشد.
ماده ۲
كشورهاي طرف اين كنوانسيون بايد براي تعيين حداقل سن براي ازدواج اقدام قانوني انجام دهند. ازدواج هيچ فردي كمتر از اين سن نبايد به طور قانوني به وسيله هيچ فردي به ثبت برسد مگر در شرايطي كه مقامي صالح با توجه به دلايل جدي و معتبر به نفع زوجي كه قصد ازدواج دارند، با آن موافقت كند .
ماده ۳
همه ازدواج‌ها بايد به وسيله مقامي صالح در يك دفتر اسناد رسمي مناسب به ثبت برسند.
ماده ۴
۱ـ اين كنوانسيون تا ۳۱ دسامبر ۱۹۶۳ براي امضا از جانب كليه كشورهاي عضو سازمان ملل متحد يا اعضاي هر يك از كارگزاري‌هاي تخصصي و هر كشور ديگر كه به وسيله مجمع عمومي سازمان ملل متحد دعوت شده تا طرف اين كنوانسيون شود، مفتوح است.
۲ـ اين كنوانسيون در معرض امضا و تصويب قرار دارد. اسناد تصويب نزد دبيركل سازمان ملل متحد امانت گذاشته مي شود.
ماده ۵
۱ـ اين كنوانسيون براي پيوستن همه كشورهايي كه در ماده ۴، پاراگراف يك به آنها اشاره شده بازخواهد بود.
۲ـ پيوستن با سپردن سند الحاق به دبيركل سازمان ملل متحد انجام خواهد شد.
ماده ۶
۱ـ اين كنوانسيون در نوزدهمين روز پس از تاريخ سپردن هشتمين سند تصويب يا پيوستن، نافذ و داراي قوت قانوني خواهد بود.
۲ـ اين كنوانسيون براي هر كشوري كه پس از سپردن هشتمين سند تصويب يا پيوستن آن را تصويب مي‌كند يا به آن مي‌پيوندد، در نوزدهمين روز پس از سپردن سند تصويب يا پيوستن آن كشور، قوت قانوني مي‌يابد و نافذ مي‌شود.
ماده ۷
۱ـ هر كشور طرف قرارداد مي‌تواند با اطلاع كتبي به دبيركل سازمان ملل متحد اين كنوانسيون را فسخ كند. فسخ كنوانسيون يك سال پس از تاريخ دريافت اطلاعيه كتبي به وسيله دبيركل قطعيت مي‌يابد.
۲ـ اين كنوانسيون از تاريخي كه تعداد طرف‌هاي آن به علت فسخ به كمتر از هشت كاهش يابد، قدرت واعتبار قانوني خود را از دست مي‌دهد.
ماده ۸
هر اختلافي كه ممكن است بين هر دو كشور طرف قرارداد يا بيشتر در ارتباط با تعبير يا اجراي اين كنوانسيون به وجود آيد كه با مذاكره برطرف نشود، بايد براي تصميم به درخواست كليه طرفين اختلاف به ديوان بين‌المللي دادگستري ارجاع شود، مگر اين‌كه طرفين با شيوه ديگري براي سازش موافقت كنند.
ماده ۹
دبيركل سازمان ملل متحد به كليه كشورهاي عضو سازمان ملل متحد و كشورهاي غيرعضو كه در ماده ۴، پاراگراف يك تصريح شده‌اند، اطلاعات مربوط به اين كنوانسيون را به شرح زير اطلاع مي دهد:
(الف) امضاءها و اسناد تاييد دريافتي براساس ماده ۴؛
(ب) اسناد پيوستن دريافت شده براساس ماده ۵؛
(ج) تاريخي كه اين كنوانسيون براساس ماده ۶ قدرت قانوني و رسميت مي‌يابد؛
(د) اطلاعات مربوط به اعلام فسخ كه براساس ماده ۷، پاراگراف يك دريافت شده؛
(هـ) فسخ براساس ماده ۷، پاراگراف ۲٫
ماده ۱۰
۱ـاين كنوانسيون كه متون چيني ، انگليسي، فرانسوي، روسي و اسپانيايي آن از اعتبار يكسان برخوردار است، به بايگاني سازمان ملل متحد سپرده مي شود.
۲ـ دبيركل سازمان ملل متحد يك نسخه تصديق شده اين كنوانسيون را براي كليه كشورهاي عضو سازمان ملل متحد و كشورهاي غيرعضو تصريح شده در ماده ۴، پاراگراف يك ارسال مي دارد.
