فرستنده خبر خانم دیانا تبریزی ۳ فروردین ۱۳۹۵
مسال نیز مانند سال‌های گذشته، نیروهای امنیتی و انتظامی، با حضور در خاوران، مانع از برگزاری مراسم یادبود جانباختگان سیاسی دهه شصت، توسط خانواده‌هایشان شدند. به رسم هر ساله، خانواده این جانباختگان در جمعه آخر سال در خاوران، تکه زمینی که در جنوب شرقی تهران واقع است و اعدام شدگان را به‌شکل مخفیانه و در گورهای دسته جمعی یا انفرادی در آن دفن کرده‌اند، حاضر می‌شوند تا یاد عزیزان خود را گرامی بدارند.منصوره بهکیش، از خانواده جانباختگان زندانیان سیاسی که شش عضو خانواده خود را در سرکوب زندانیان سیاسی در دهه شصت از دست داده، در روز ٢۸ اسفند ١٣۹۴، در صفحه فیس‌بوک خود می‌نویسد: « امروز به خاوران رفتیم تا بگوییم هستیم و بر حق خود برای دادخواهی ایستاده‌ایم و یاد عزیزان‌مان زنده و راهشان پاینده است. آشکارتر از سال گذشته یک ماشین نیروی انتظامی عمودی بر در جلویی خاوران پارک کرده بود تا همه از دور ببینند که ماموران حضور دارند و شاید برخی پشیمان شوند و از سر جاده لپه زنک راه خود را کج کنند و باز گردند، ولی ما و خیلی‌های دیگر توقف نکردیم و به راه خود ادامه دادیم.»
بهکیش در مورد ادامه برگزاری مراسم توسط خانواده‌ها در خاواران می‌نویسد: « جلوی در پشتی نیز ماموران ایستاده بودند و ما بی توجه به حضورشان، از ماشین‌ها پیاده شدیم و گل در دست به داخل رفتیم و از قطعه بالایی وارد شدیم و بخشی از گل‌های‌مان را بر روی کانال‌ها ریختیم. مامورانی که آن پایین‌تر ایستاده بودند، متوجه آمدن ما شدند و با تندی ما را از آن جا بیرون کردند، ولی ما مقاومت کردیم و باز هم بخشی از گل‌ها را در قطعه بالایی و پایینی ریختیم و ساعتی نیز بیرون قطعه منتظر ماندیم تا دیگر خانواده‌ها به ما ملحق شوند. ماموران نیز ایستاده بودند و هر از چند گاهی ما را تهدید می‌کردند که بیرون بروید و ما توجه نمی‌کردیم و گاهی به آن‌ها اعتراض می‌کردیم که این ساده‌ترین حق ماست و می‌خواهیم ساعتی را اینجا بمانیم.»
