گزارش جلسه سخنرانی کمیته دفاع از حقوق زنان – 22 اکتبر
تهیه کننده : مریم مرادی
جلسه ماهیانه کمیته زنان با همت و تلاش اعضای کمیته در تاریخ 22 اکتبر 2015 در ساعت 16:00 به وقت اروپای مرکزی برگزار گردید . باشندگان در این نشست خانمها : انسیه حنیف نژاد – کبری الیاسی – مریم مرادی – صدیقه جعفری – الهه رحمانی – زهرا لطفی – فاطمه تابع بردبار – مریم پورحسینی – سمیه مهربانی – نازنین سید هاشم کدخدا – ندا امین – سهیلا مرادی – منیژه ارویشی – جمیله دبیرخانی – مرجان تابع بردبار . آقایان : منوچهر شفایی – مرتضی حسینی – مهدی سرحدی – غلامرضا اخلاقی – تقی صیاد مصطفی – علی تبریزی – جمشید غلامی – فرهاد نصیری – حمید تبریزی – غلامعلی اخلاقی . در ابتدا بانو مریم مرادی بعنوان مسئول جلسه افزون بر خوش آمد گویی در باشندگان از بانو زهرا لطفی درخواست نمودند تا گزارش نقض حقوق زنان در یکماهه مهرماه 94 را قرائت نمایند.
گزارش به شرح ذیل ارائه گردید:
تلاش ناموفق برای به تاخیر انداختن بررسی طرح اعطای تابعیت به فرزندان مادران ایرانی: نمایندگان مجلس با ۹۸ رأی موافق، ۴۹ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع با سلب یک فوریت از دو فوریت این طرح مخالفت کردند و خواستار بررسی این طرح در قالب دو فوریت شدند.ناهید گرجی؛ آزادی به قید وثیقه با ادامه بیماری: به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ناهید گرجی، در آستانه سالگرد بازداشت خود به دلیل شدت گرفتن بیماری افسردگی حاد و وضعیت روحی نامناسب و همچنین سابقه بستری شدن در بیمارستان مرتبط با مشکلات روحی به قید وثیقه از زندان آزاد شده تا بقیه درمان خود را در بیرون از زندان پیگیری نماید.
6500 امضا برای درخواست تغییر قانون خروج زنان متاهل از کشور: محرومیت نیلوفر اردلان، کاپیتان تیم ملی فوتسال کشور از حضور در مسابقات آسیایى، این فرصت را فراهم کرده که فعالان زنان ایرانی با استفاده از آن به قانونی که خروج زنان متاهل از کشور را منوط به اجازه شوهر میکند اعتراض کنند .
آتنا دائمی؛ آخرین وضعیت پزشکی و تداوم بلاتکلیفی : با مشخص شدن نتیجه آزمایشات آتنا دائمی، فعال مدنی محبوس در زندان اوین اعلام شد که ایشان به ام اس مبتلا نیست و مشکلات جسمی ایشان در زندان ناشی از استرس و فشار عصبی است. خانم دائمی همچنان با عدم تعیین وقت دادگاه تجدیدنظر در وضعیت بلاتکلیف به سر می برد .
سقط جنین همسر یک فعال مدنی در جریان بازداشت وی : حمله خشونت آمیز نیروهای امنیتی برای بازداشت شاپور رشنو، فعال مدنی موجب سقط جنین همسر او شد.
زینب جلالیان؛ ایجاد محدودیت در ملاقات در وضعیت بیماری : زینب جلالیان، زندانی سیاسی در وضعیتی هشتمین سال زندان خود را سپری میکند که با وجود بیماری چشم و عدم رسیدگی به آن با محدودیت در ملاقات های هفتگی در زندان نیز روبرو شده است . یک منبع مطلع در گفتگو با هرانا ضمن تائید این خبر اعلام کرد که این محدودیت در زندان و توسط نیروهای امنیتی و مسئولین زندان انجام شده است .
تعیین وقت دادگاه آتنا فرقدانی و محمد مقیمی : زمان رسیدگی به اتهام رابطه نامشروع دون از زنا منتسب به آتنا فرقدانی و وکیل او محمد مقیمی تعیین شد .
معاون رئیس جمهور به دنبال اصلاح اجازه همسر برای زنان : معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور در خصوص اصلاح قانون گفت : تا زمانی که این قانون اصلاح نشود به دنبال استثناها خواهیم گشت تا حداقل زنان علمی و ورزشکاران بتوانند به کنفرانسها و میادین بین المللی بروند . به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور اظهار کرد: “بیش از ۱۰۴۰ ایمیل در این خصوص دریافت کرده که به موضوع عدم امکان خروج زنان از کشور بدون اجازه همسر به عناوین مختلف اعتراض میکند .
انتقاد یک مرجع تقلید از سخنان معاون رئیس جمهور در امور زنان : یک مرجع تقلید با انتقاد از سخنان معاون رئیس جمهور در امور زنان در ارتباط با اجازه مسافرت زنان بدون اذن شوهر، خواستار انتخاب فرد دیگری برای این سمت شد . به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از شفقنا، سبحانی، مرجع تقلید با انتقاد از سخنان اخیر مولاوردی، معاون رئیس جمهور گفت که همه فقهای شیعه و سنی معتقدند زن بدون اذن شوهر نمی تواند مسافرت کند، این چه موضوعی است که معاون رئیس جمهور مطرح می کند، این ها در شأن نظام جمهوری اسلامی نبوده و مقدمه مسائل دیگر است، انتخاب چنین فردی صحیح نبوده و باید فردی را انتخاب کرد که فکر اسلامی داشته باشد .گرفتن بکارت و بارداری از آتنا فرقدانی: سازمان عدالت برای ایران روز ۱۱ مهر گزارشی منتشر کرده و در آن خبر داده که دادگاه آتنا فرقدانی، فعال مدنی و کاریکاتوریست زندانی و وکیلش، محمد مقیمی به شکل غیرعلنی و پشت درهای بسته برگزار شده است. این دو نفر به اتهام دست دادن با یکدیگر محاکمه شدند. پیش از این در ماه مرداد از این زندانی سیاسی تست بکارت و بارداری گرفته شده است. این زندانی سیاسی زن، در ماه مرداد به دستور بازپرس پرونده برای انجام تست بکارت و بارداری فرستاده شده است. فریبا کمال آبادی، از زندانیان بهائی محبوس در بند زنان زندان اوین با گذشت بیش از هفت سال از زمان بازداشت همچنان بدون مرخصی در زندان به سر می برد.
نسیم باقری، از اساتید دانشگاه مجازی بهائیان محبوس در بند زنان زندان اوین در تمام طول دوران بازداشت خود از مرخصی محروم بوده و دادستانی با درخواست های او و خانواده اش برای مرخصی مخالفت می کند.زهرا زهتاب چی؛ دو سال حبس بدون مرخصی : با گذشت حدود دو سال از حبس زهرا زهتاب چی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، هنوز امکان مرخصی و خروج از زندان برای وی فراهم نیست و با مرخصی او از سوی مسئولین زندانی و دادستانی موافقت نمی شود .به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با گذشت حدود دو سال از آغاز بازداشت و حبس زهرا زهتاب چی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، هنوز امکان مرخصی برای وی فراهم نیست و مسئولین دستگاه قضایی با مرخصی وی مخالفت می کنند .آغاز محکومیت دو شهروند بهایی در یزد: دو شهروند بهایی ساکن یزد به نامهای ناطقه نعیمی ( با غی ) و ( اتحادی ) در روز سه شنبه 14 مهر ماه جهت گذراندن محکومیت خود را به زندان یزد معرفی نمایند .
افسانه بایزیدی بار دیگر بازداشت شد :افسانه بایزیدی، دانشجوی دختر اهل شهر بوکان توسط نیروهای امنیتی حکومت اسلامی ایران بازداشت شده و به مکان نامعلومی انتقال یافت. به گزارش رسیده به آژانس خبررسانی کُردپا، روز پنج‌شنبه شانزدهم مهرماه، نیروهای امنیتی به منزل پدری افسانه بایزیدی مراجعه و برای چندمین بار وی را بازداشت کردند .نرگس محمدی پس از تشنج، در بیمارستان بستری شد :
نرگس محمدی روز یکشنبه نوزدهم مهر ماه در پی تشنج در زندان، به بیمارستان منتقل و بستری شد. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، خانم محمدی در حال حاضر به‌صورت تحت الحفظ در بیمارستان بستری است .تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی گفت که شرایط نگهداری خانم محمدی در بیمارستان باید معقول باشد تا تحت فشار عصبی قرار نگیرد، بنابراین ایجاد شرایط نامناسب مانند بستن به تخت، روند درمان او را عقب می اندازد .حبسطولانی مدت و شلاق برای دو شاعر:
به گزارش دویچه وله، به حکم شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، فاطمه اختصاری به ۱۱ سال و نیم و مهدی موسوی به ۹ سال زندان محکوم شدند.
عدم اعمال ماده ۱۳۴ و اعاده دادرسی مریم اکبری منفرد : در حالی که اعمال ماده ۱۳۴ شامل حال زندانی سیاسی، مریم اکبری منفرد، محبوس در بند زنان زندان اوین می شود، از اعمال این ماده قانونی در ارتباط با او جلوگیری می شود و با وجود اعاده دادرسی پرونده این زندانی سیاسی، دیوان عالی کشور پیش از رسیدگی و تسلیم لایحه دفاعیه و معرفی وکیل، حکم مریم اکبری منفرد را دوباره تائید کرده است .پس از اتمام گزارش ، از آقای مرتضی حسینی فعال حقوق بشر که در بخش افغانستان با کمیته زنان همکاری میکنند خواسته شد که در خصوص ازدواج اجباری دختران در افغانستان سخنرانی خود را قرائت نمایند که به شرح ذیل ارائه گردید:
ازدواج اجباری دختران در افغانستان : ازدواج یکی از سرنوشت‌سازترین مراحل زندگی افراد است که از دیدگاه جامعه‌شناسان این انتخاب و مرحله باید با آگاهی و احتیاطِ تمام طی شود.این مقطع از زندگی برای زنان نیز حساسیت‌های زیادی دارد؛ دختران باید آزادانه و با درنظرداشت حقوق‌شان ازدواج کنند، اعم از زمان ازدواج، شرایط ازدواج و شریک زندگی‌شان.در جایی مثل افغانستان که زنان از بسیاری از حقوق اولیه‌شان مانند درس خواندن محروم هستند و شرایط سخت زندگی را می‌گذرانند، ازدواج باری روز به روز عادی شده و شاید بسیاری از زنان نسبت به این ستم آشکار حتی انتقادی هم نداشته باشند . در جو عمومی افغانستان دختران وقتی به دنیا می‌آیند مانند یک امانت برای پدر و مادرشان به حساب می‌آیند و والدین احساس میکنند که دخترهایشان امانتی هستند نزدشان و باید تلاش کنند تا دخترها زودتر به خانۀ بخت بروند که این موضوع خیلی از اوقات بدون درنظر داشت عقاید و نظریات خود دختران به پیش می‌رود.
دختران کلید غیرت و بی‌غیرتی مردان : یکی از مشکلات اساسی در افغانستان و کشورهایی مانند افغانستان این است که مردان در سر چیزی به نام «غیرت» پرورانده‌اند و در تلاش حفظ آن هستند تا برتر شمرده شوند؛ در افغانستان غیرت یعنی تاحد امکان دخترانت را کسی نبیند، اسمی ازو نبرد، معاشرت دختران با دنیای خارج از خانه که کاملاً خلاف تعریف غیرت است و در مجموع تلاش میکنند تا دختر بیشتر در چارچوب خانه حبس باشد تا حفظ غیرت بیشتری برای مردان کند.بارها از مردان در افغانستان شنیده‌ام که افتخار می‌گفتند: «یکی از افتخارات زندگی‌ام این است که در ازدواج هیچ یک از دخترانم، از آنها نظر نخواسته‌ام.»این جملۀ پرکاربرد در افغانستان خود نشانگر عمق فاجعه در این باره است، والدین و یا به صورت خاص مردان در افغانستان فکر میکنند تنها خودشان خیر و صلاح فرزندانشان را می‌دانند و اگر به میل دخترانشان عمل کنند، شکست خواهند خورد.یکی از موارد جالب توجه در افغانستان این است که در حال حاضر در خواستگاری رفتن، هرگز داماد به خواستگاری برده نمی‌شود؛ صحبت کردن دختران و پسران قبل از ازدواج اوج بی‌غیرتی شمرده میشود و اصلا پذیرفتنی نیست.آشنا شدن دختران و پسران و ازدواج آنها در نتیجۀ تفاهم و صحبت، یک ازدواج بد شمرده میشود و به باور بسیاری از مردم، اینگونه ازدواج‌ها ناشی از بی‌غیرتی والدین دختر است.هنوز هم تعداد دختران دانشگاهی در افغانستان بسیار کم است، ازدواج‌های که درجریان زمان دانشجویی و بین دانشجویان صورت میگیرد معمولا بد جلوه داده میشود.در حال حاضر هم، بیشتر ازدواج‌ها در افغانستان، ازدواج‌های فامیلی است. خانواده‌ها بیشتر با ازدواج‌های فامیلی خودشان را راحت احساس میکنند و اصلا مهم نیست که دختران با چه ازدواج راحت‌ترند.
فرار دختران از منزل : یکی از پیامدهای ازدواج اجباری، فرار دختران از منزل است؛ دختران افغانستان همیشه تن به زور داده‌اند و موافقت کرده‌اند هر ظلمی را بپذیرند که یکی از مثال‌های واضح آن، ازدواج‌های اجباری است اما بعضی از دختران تن به این همه ظلم نمی‌دهند و راضی به ازدواج اجباری نمی‌شوند و در ادبیات افغانستان به عنوان «دختران فراری» یاد میشوند.دخترانی که راضی به ازدواج‌های اجباری نمی‌شوند، با قبول تمام مشکلات فراوان از منزل فرار میکنند و انتخاب خودشان احترام می‌گذراند.تعداد کثیری از این دختران در جریان فرار از سوی خانواده گرفتار میشوند و مجازات عرف شده در افغانستان برای بسیاری از این دختران «مرگ» است.این دختران در افکار عمومی مردم در افغانستان به عنوان دختران بد و بی‌بندوبار یاد میشوند و حتی در ادبیات مرسوم به عنوان «دختران فاحشه» یاد میشوند.در یکی از قضایای اخیر در استان بدخشان افغانستان، دختری که تن به ازدواج اجباری نداده بود و از منزل فرار کرده بود، از سوی پسرهای عمویش بدون اجازۀ پدر و مادرش، کشته شد.پسرهای عموی این دختر، غیرت‌شان را وابسته به قبول این ازدواج اجباری می‌دانستند که در صورت عدم پذیرش احساس کرده‌اند غیرت‌شان خدشه دار شده است.فعالیت نهادهای دفاع از حقوق زنان نیز در افغانستان هر چند کافی نیست اما قابل قدر است؛ در حال حاضر خانه‌های امن زیادی در کشور فعالیت میکنند.خانه‌های امن محیطی برای پذیرش دختران بی‌پناه است هرچند که گاهی دختران در این خانه‌های امن هم امنیت ندارند ولی در کل فعالیت قابل تقدیری است.داستان محمد علی و ذکیه بامیانی، داستان کهنه‌ای نیست؛ چندی پیش محمد علی و ذکیه دو جوان که از دو قوم مختلف بودند، خواستند باهم ازدواج کنند اما با مخالفت خانواده‌هایشان مواجه شدند و مجبور به فرار از منزل شدند، ماه‌ها در فرار بودند و جای امنی برای زندگی نداشتند.داستان‌های مانند این در افغانستان به وفور رخ میدهد و کسی از آن باخبر نمی‌شود.نمی‌خواهم شعار دهم اما خانواده‌ها باید با خودشان رو راست باشند و منطقی بیندیشند، باید به انتخاب دخترهایشان احترام بگذراند و اساس تصمیم‌گیری را انتخاب دخترهایشان قرار دهند.تنها و تنها راهکار برای رفع این معضل، آگاهی‌رسانی به خانواده‌ها و زنان از حقوق واقعی زنان است که مستلزم زمان بیشتری می‌باشد. پس از اتمام سخنرانی ، نوبت به سخنرانی بانو مریم مرادی ( فعال حقوق بشر – کمیته زنان ) رسید که در خصوص بررسی علل قتل های ناموسی در ایران پرداختند که به شرح ذیل ارائه گردید : جنایت ها ی ناموسی یا قتل ناموسی به ارتکاب خشونت و اغلب قتل زنان یک خانواده به دست مردان خویشاوند انجام میشود . این زنان به علت ننگین کردن شرافت خانواده خود ، مجازات میشوند . این ننگ میتواند موارد مختلفی را شامل گردد : از جمله خودداری از ازدواج اجباری ، قربانی یک تجاوز جنسی ، طلاق گرفتن ( حتی اگر شوهرش ناشایست باشد . ) رابطه با جنس مخالف ، و یا ارتکاب زنا . برای اینکه فردی قربانی جنایت های ناموسی شود فقط به ظن اینکه او آبروی خانواده را بر باد داده کافی است . بر اساس ماده 630 قانون مجازات اسلامی ایران ، هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد ، می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره باشد فقط مرد را میتواند به قتل برساند . حکم ضرب و جرح در این مورد نیز مانند قتل است . مبنای این اصل قانونی فتاوای فقهای شیعه است که مبتنی بر روایاتی در این زمینه است . البته در این وضعیت هر چند شخص گناه و جرمی مرتکب نشده اما باید واقعه را در دادگاه ثابت کند . علل قتلهای ناموسی عبارتند از : 1- عامل جغرافیایی :قتل های ناموسی معمولا در استان های مرزی یا در نواحی ای که مسکن اقلیت های قومی، زبانی، و دینی ایران هستند، روی می دهد: استان هایی چون کردستان، آذربایجان غربی، سیستان و بلوچستان، خراسان، فارس و همدان. ساکنان این نواحی به دلیل اقلیت بودن و دورافتادگی از مرکز، بیش از مناطق مرکزی با محرومیت های دولتی ناشی از تبعیض، فقر، فشارهای سیاسی ناشی از بدگمانی دولت به اقلیت ها، عقب ماندگی فرهنگی به دلیل عدم توزیع برابر امکانات مالی و آموزشی و شهروندی روبرو هستند.
2- عامل فرهنگی و اجتماعی : گذشته از عامل جغرافیایی، فرهنگ مردسالار جامعه و عامل مذهب، به عنوان دوعلت مهم دیگر در بروز قتل های ناموسی، بویژه در این مناطق، معرفی می شود. ازدواج اجباری، به ازدواج درآوردن دختران در سنین کودکی، اجبار به ادامه زندگی زناشویی و تمکین، ناپسند بودن طلاق، خشونت خانگی، چند همسری، که بویژه در این استان ها بسیار رایج است، تبعیض میان دختر و پسر از آغاز تولد و سپردن ناموس خانواده به فرزندان پسر (به طوری که آنان نه تنها اختیار هرگونه سختگیری را در مورد خواهران خود دارند بلکه در مورد مادران خود نیز ازهیچ خشونتی ابا ندارند)، رفتارهای خشن و آنی به دلیل اعتیاد مرد به مصرف مواد مخدر و الکل، جزو مهم ترین دلایل قتل ناموسی است که از فرهنگ مرد سالار جامعه ناشی می شود.
3- عوامل حقوق ( قوانین و فقه ) :سومین عامل که در این کتاب به عنوان یکی از مهم ترین علل وقوع قتل های ناموسی و بویژه افزایش چشمگیر آن در سی سال گذشته ذکر شده، استقرار قانون مجازات اسلامی است که قاتلان را در حاشیه امن حق دفاع از ناموس قرار می دهد و از مجازات قتل عمد، یعنی قصاص، می رهاند. در این قانون بویژه مواد زیر به کمک قاتلان می شتابند.
4- فقدان شاکی خصوصی : همچنان که گفتیم این قتل ها معمولا شاکی ندارند. ببینیم قانون درمورد قتل بدون شاکی چه می گوید : ماده ۲۰۸ – هر کس مرتکب قتل عمد شود و شاکي نداشته يا شاکي داشته ولي از قصاص گذشت کرده باشد و اقدام وي موجب اخلال در نظم جامعه يا خوف شده و يا بيم تجري مرتکب يا ديگران گردد موجب حبس تعزيري از ۳ تا ۱۰ سال خواهد بود.
5- قتل فرزند : همچنان که از نمونه های قتل های ناموسی بر می آید ، بسیاری از آنها به دست پدران و شوهران صورت می گیرد. قانون مجازات اسلامی که روح و رسم نظام پدرسالاری – مردسالاری قبیله ای، ونه نظام شهروندی مدنی، بر آن مسلط است، زن و فرزند را ملک مرد می داند و قتل آن ها را مستوجب مکافات نمی داند. ماده ۲۲۰- پدر يا جد پدري که فرزند خود را بکشد قصاص نمي‌شود و به پرداخت ديه‌ي قتل به ورثه مقتول و تعزير محکوم خواهد شد
6- قتل ناموسی بر اساس سوظن :بسیاری از این قتل ها حتی بر دلیل و مدرکی نیز متکی نیست و تنها از روی تصور و سوءظن قاتلان درمورد قربانیان یا حرف هایی که از دیگران شنیده اند، انجام می شود. مرد که خود را غیرتمند و نگهبان و مالک ناموس یا آبروی خانواده می داند، با شنیدن سخنی درباره ناموس خود اورا مهدورالدم می شمارد و تصمیم به قتل اومی گیرد. در این کار التماس ها و انکارهای قربانی اثری ندارد.
اما قانون در این باره چه می گوید : تبصره۲- ( از بند ج قانون مجازات اسلامی) – در صورتی که شخص کسی را به اعتقاد قصاص یا به اعتقاد مهدورالدم بودن بکشد و این امر بر دادگاه ثابت شود و بعدا معلوم گردد که مجنی علیه مورد قصاص و یا مهدورالدم نبوده است قتل به منزله خطا شبه عمد است . و اگر ادعای خود را در مورد مهدورالدم بودن مقتول به اثبات برساند قصاص و دیه از او ساقط است . بنابر این حتی وقتی پس از قتل ثابت شود که جنایت با ادعای واهی صورت گرفته است و مقتول بیگناه بوده، باز قتل از مقوله خطا شمرده می شود و مشمول قصاص نمی شود.
افراد به جای دستگاه اجرای قانون : اما چرا با وجود همه مقام ها و دستگاه های وسیع امنیتی و انتظامی و قضایی که برای حفظ و اجرای قانون ایجاد شده اند، افراد می توانند شخصا دست به قصاص یا قتل ناموسی بزنند؟ قانون خود دست افراد را برای ارتکاب به قتل و اجرای حکم باز می گذارد . علاوه بر مواد قانونی بالا این ماده قانونی نیز از نظر تشویق حکومت به گسترش خشونت در جامعه قابل توجه است.ماده ۲۶۵- ولي دم بعد از ثبوت قصاص با اذن ولي امر مي‌تواند شخصاً قاتل را قصاص کند و يا وکيل بگيرد.
7 –عامل اقتصادی یا فقر : بی عدالتی در توزیع منابع ملی در این نواحی و عدم دسترسی افراد این جوامع به اشتغال و درآمد سبب شده است که اکثر ساکنان این مناطق به دلیل فقر از امکانات فرهنگی و آموزشی لازم برای برخورداری از جامعه مدنی سالم دور بمانند. گذشته از آن که فقر اقتصادی خود عامل مهمی در بروز خشونت های خانگی است، از آنجا که فقر سبب می شود تا افراد برای گذران زندگی به قاچاق و شغل های نامناسب یا غیرقانونی دیگر که خشونت لازمه آن هاست روی آورند، این خود سبب عجین شدن خشونت با زندگی روزمره مردان و در نهایت تبدیل آن به عادت ثانوی می شود. 8- فقدان اطلاع رسانی :دور افتادگی این مناطق از مرکز تنها سبب دور ماندن ساکنان آنها از جهان امروز و بسته ماندن درهای آنها بر جریان اطلاعات نمی شود. از آنجا که جریان اطلاع رسانی امری دوسویه است، حاشیه ای و بسته بودن این جوامع سبب می شود که وقایع و خبرهایی که در این جوامع روی می دهد نیز به نوبه خود به رسانه ها نرسد و افکار عمومی از آنها بی خبر بماند. برقراری جریان آگاهی، حساسیت و واکنش و وجدان جامعه را، اعم از مقامات و مردم ، به مشکلات و مسائل بر می انگیزد و موجبات چاره جویی را فراهم می کند- که این خود مهم ترین نقش رسانه ها در ارتقای جامعه مدنی ست. اما می دانیم که یکی از صفحات روزنامه ها که بشدت زیر ذره بین سانسور حکومتی قرار دارد، همین بخش حوادث و بویژه خبر قتل هاست، به این بهانه که آمار قتل ها بالا نرود. فشار بر مسئولان صفحه حوادث تا آنجا بالا گرفته که مقام های جمهوری اسلامی حوادث نویسی را جرمی معادل ” سیاه نمایی” می دانند. در غیاب رسانه های مستقل محلی و مرکزی، این جریان آزاد اطلاع رسانی تقریبا بکلی قطع شده اس.
9-برخورد کهنه و نو یا سنت و مدرنیته : بیش از یک قرن است که نبرد میان سنت و تجدد در ایران برقرار است. نبردی بی امان که گاه به سود این و گاه به پیروزی آن حریف انجامیده، اما هنوز برای هیچ یک از دو طرف پیروزی به بار نیاورده است. در این میان چه بسا جان ها که باخته و چه بسیار خون ها که ریخته و چه بی شمارجراحت ها که به بار آمده است. صحنه این نبرد خونین از همان آغاز عرصه های گوناگون قانونی و حقوقی، ادبی، سیاسی، اقتصادی، مذهبی، و اجتماعی بوده است. در نظر هردو حریف، میهن پیکر بیماری است که باید به مداوایش شتافت. نسخه نویسان در هر دو جبهه سنت و مدرن گرایی، هم افراط گرایانی بوده اند که راه درمان جامعه را در جراحی های خون بار و دردناک یافته اند، و هم مدارا جویانی که شفا را در صبر و مسالمت بر سر بیمار جسته اند .
بانو مرادی ضمن پایان ایراد سخنرانی خود از آقای مهدی سرحدی خواستند تا سخنرانی خود را به اطلاع عموم برساند . موضوع سخنرانی ایشان نا امنی زنان در فضای مجازی و اینترنت بوده است که به شرح ذیل ارائه گردید :نا امنی زنان در فضای مجازی و اینترنتی : امروزه فراگیری اینترنت و گستردگی فضای مجازی مزاحمت های خیابانی جامعه ایران را وارد فضای اینترنتی کرده است وبه این نوع مزاحمتهای اینترنتی خشونت اینترنتی گفته می شود.خشونت آنلاین به یکی از رایج ترین خشونت ها نسبت به زنان تبدیل شده است و بیشتر قربانیان خشونت اینترنتی مانند جهان بیرون زنان هستند و کاربران زن با پیغام هایی تهدید کننده فحاشی کلمات رکیک و خشونت کلامی مواجه هستند و ازعلتهای رایج شدن مزاحمتهای اینترنتی این است که اینترنت به اسانی قابل دسترس است و هزینه خشونت در فضای اینترنتی کمتر است و فرد ازار دهنده ممکن است هرگز شناخته نشود .در این خشونت از عکسها ودیدئوها و اطلاعات شخصی زنان در دنیای مجازی مانند فیسبوک ویوتوپ استفاده میشود و این باعث عصبانیت افسرد گی و دعواهای خانوادگی میشود وگاهی باعث جدایی و فروپاشی خانواده ها می شود. تحقیقات در باره خشونت علیه زنان نشان میدهد که اغلب زنان اگاهی از این خشونت های پنهان ندارند و محدود شدن ازادی های فردی و ضعیف نشان دادن نقش زن را بعنوان خشونت نمی شناسند . امروزه در ایران زنان زیادی هر روزه با خشونت اینترنتی مواجه اند در واقعه مجازی بودن فضای اینترنت و نا شناس بودن کاربرها باعث شده خشونت علیه زنان افزایش یابد.مثلا جکهای جنسیتی علیه زنان و تصاویر جنسی و مزاحمت برای زنان و تهدید کردن زنان و دختران به انتشار عکسها و همینطور دستکاری کردن عکسها در فضاهای اینترنی ، آن را به محیطی ناامن برای دختران کرده است. متاسفانه گاهی روابط خصوصی افراد به صورت فیلم در شبکه ها مجازی منتشر شده و به دلیل شایعه پراکنی ها وتهدیدات شخص مجبور به مهاجرت از ایران شده است واین واقعیت تلخ جامعه ماست به عنوان مثال بازیگر زن جوانی که فیلمی از روابط خصوصی او به چهارگوشه ایران رسید ومجبور شد ایران را ترک کند و این اولین و آخرین نفری نیست که قربانی این نا امنی وخشونت شده است .متاسفانه در دنیای مجازی هم وقتی زنی مورد ازار و یا دشنام قرار میگیرد مانند دنیای واقعی میگویند حتما خود زن مقصر بوده است وچون خشونت اینترنتی در محیط مجازی روی میدهد و فرد بطور مستقیم مورد خشونت قرار نمی گیردنمی تواند از خود دفاع کندوبه دلیل نداشتن آگاهی و آموزش کافی ونبود قوانین حمایتی مجبور به سکوت می شوند.ما نمونه هایی از این خشونتها را می بینیم که باعث ازار دیدن جسم و روان کاربران زن می شودو یا پیشنهاداتی در یافت می کنند که تا مدتها ذهن فرد را درگیرمی کند.هزاران صفحه در فیسبوک خشونت بر زنان ترویج می دهندو یا مزاحمتهایی که به برای انتقام جویی صورت می گیرد . مزاحمتهای اینترنتی بر خلاف مزاحمتهای دنیای واقعی می تواند با نامهای مستعار ایمیلهای موقت و نامهای جعلی در فیسبوک افراد وبخصوص زنان را مورد آسیب قرار میدهند . امار دقیقی ازاینکه چه تعداد زن در فضای اینترنتی با خشونت و تهدید مواجه است در دسترس نیست ولی گاهی این خشونت دور از چشم دیگران در پیغام و ایمیل ادامه می یابد وزنان به دلایل مختلف مانند مورد قضاوت قرار گرفتن ویا مقصر شناخته شدن، راه سکوت وتحمل وزندگی در ترس را ادامه می دهند.تعداد زیادی از زنان درباره این تجربه ناخوشایند اصلا حرفی نمی زنند و چنین افرادی اگر در فضای واقعی هم مورد آزار قرار گیرند نمی توانند از خود دفاع کرده و نظر و عقیده خود را بیان کنندو زندگی در ترس را ادامه می دهندو این فضا را برای کسانی که به این رفتارها ی زننده دست می زنند امن تر می کند ،آن چه مسلم است این است که برای کاهش ناامنی و خشونت اینترنتی باید به زنان آگاهی بیشتری داد و زنانی را که مورد آزار قرار می گیرند تشویق کرد که از تجربیات خود حرف بزنند وبنویسند زیرا هرچه این نا امنی پنهان باشدبه همان اندازه خشونت بیشتر خواهد بود. و در پایان باید گفت:که باید از قربانیان حمایت کرد تا عاملان این خشونت احساس ناامنی کنند و ناامنی وآزار در فضای آنلاین و فضای واقعی کمتر شود. بعد از اتمام سخنرانی ، از بانو حنیف نژاد در خواست گردید تا برای ماه آینده برنامه ریزی های لازم را ارائه نمایند . و دز نهایت این جلسه در ساعت 18 به وقت اروپای مرکزی به اتمام رسید .
